« ارزش و اهمیت تربیت » :

در اهمیت و ارزش تربیت همین بس  که قرآن کریم محور دعوت پیامبران را عموماً و پیامبر عظیم الشأن اسلام را خصوصاً تربیت و تکمیل فضائل اخلاقی قرار داده است و این از موضوعاتی است که جامعه ی بشری از همان روزگار نخستین حیات به آن نیاز داه روز با توسعه ی زندگی اجتماعی و علمی و سیاسی این نیاز بیشتر شده است . چنانکه هم اکنون در بیشتر جوامع بشری مشاهده می کنیم به همان نسبت که علوم طبیعی و مادی رونق پیدا کرده است و زندگی به جانب ماشینی و صنعتی توسعه یافته است ، خود انسان از اصول و مبانی تربیت و از فضایل انسانی دور مانده است . علت امر آن است که علم را از ایمان و تقوی جدا نمودند و تعلیم را از تربیت و تزکیه بی نیاز دانستند . به تصور آن که علم به تنهایی همه ی جنبه های سعادت بشری تأمین می کند و تمام بیچارگی های انسان را چاره ساز است . علم و دانش به بشر توانایی و روشنی می دهد ، سطح تولید را بالا می برد و او را بر طبیعت و ماده غالب می کند و احیاناً بشر را از هجوم بیماری ها و سیل و توفان و زلزله مصون می دارد اما آنچه به انسان ارزش والا می دهد و هدف های عالی می بخشد و بی پناهی ها و پوچ انگاری های او را علاج می کند و خلاصه او را انسان به معنی حقیقی می سازد ، تربیت ایمانی و اخلاقی است نه علم و ابراز زندگی . اگر علم طبیعت ساز است ایمان و اخلاق انسان ساز است .

اگر علم مغزها را نیرومند می کند ، ایمان و تقوی دل ها را با امید و اعتماد قوی و زنده نگاه می دارد . اگر تجربیات علمی در زندگی بشر انقلاب ایجاد می کند ، فضایل اخلاقی در درون نفس ها انقلاب ایجاد    می کند ، اگر علم بشر را با طبیعت سازگار می نماید ، ایمان انسان را با خودش و انسان ها را با یکدیگر پیوند صمیمت و سازگاری می دهد . خلاصه آنکه وظیفه ی سنگین و مقدس تربیت را هیچگاه علم و تعلیم نتوانسته است و نمی تواند بر دوش گیرد . تربیت رسالت بزرگی است که محور اصلی دعوت پیامبران الهی بوده و نخستین بار این مسئولیت حیاتی را آنها بر دوش گرفته اند . پیامبر(ص) فرمود: اِنّی بُعِثْتُ ِلاُتَمِمَ مَکارِمَ الاَخْلاق؛ همانا من برای کامل کردن کرامت های اخلاقی مبعوث شده ام (بحارالانوار؛ ج16، ص210). مفاهیمی از قبیل برّ و نیکی، خیر، معروف، احسان، عدل، اجتناب از فحشا، منکر و ظلم و... حاکی از رویکرد اخلاق  به تربیت دینی است. (برخی از آیات در این باره عبارت اند از: اعراف، 33 و 199؛ بقره، 78 و 195 و 263؛ آل عمران، 104 و 193 و 198؛ قصص، 77؛ هود، 71؛ مؤمنون، 96؛ اسراء، 53؛ بقره، 169 و 268؛ عنکبوت، 45 و انعام، 151).

البته رابطه میان علم و ایمان و تعلیم و تربیت را انکار نمی کنیم که هر تعلیمی طبعاً تربیتی را هم همراه دارد و با هر تربیتی درس هایی هم به انسان می آموزیم .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: